Gunnar Sveinbjörnsson, fyrrverandi bóndi, stendur í gróðurhúsinu sínu á góðviðrisdegi og týnir þjófa af tómatplöntu. Hann fékk sér gróðurhúsið fyrir þremur árum og nýtur þess mjög að rækta. Synir Gunnars settu gróðurhúsið upp fyrir föður sinn en það er sérstyrkt fyrir íslenska veðráttu. Í gróðurhúsi Gunnars eru alls kyns plöntur, þar á meðal gúrkur, tómatar og paprikur.

Mikill vöxtur

Það er Gunnari eðlislægt að rækta og huga að plöntum. „Ég var ellefu ára þegar ég ákvað að vera bóndi og hef óskaplega gaman af því að rækta,“ segir Gunnar. Hann nýtir veraldarvefinn gjarnan til að fræðast meira um fræ og sanka að sér hagnýtum upplýsingum.

Gunnar býr á Hvolsvelli og segir viðra vel til ræktunar í gróðurhúsum þar. Það kemur honum enn á óvart hve hratt hlutirnir gerast í gróðurhúsinu. „Ég er enn þá hissa á hverjum degi þegar ég kem út, hvað hefur gerst yfir nóttina,“ segir hann.

Gróðurhúsið er þannig gert að það hentar fyrir hálfs árs ræktun en Gunnar nær þó að borða tómata alveg fram í desembermánuð. „Svo reynir maður að halda aftur af sér að sá,“ segir Gunnar. Í ár fóru fyrstu fræin niður 5. febrúar. Það voru paprikufræ og tómatafræ. Af því síðarnefnda eru til um 14.000 afbrigði í heiminum og í gróðurhúsi Gunnars eru tuttugu þeirra. „Það er það skemmtilega við þetta, að prófa mismunandi útgáfur. Sumir tómatarnir eru með ávaxtabragði og sykursætir, ekkert líkir tómötum sem við þekkjum úr búðum.“

Gunnar á enga uppáhaldsplöntu enda hefur honum gengið vel með þær flestar. …