„Saga stólsins er þannig að hann kemur inn í mína föðurfjölskyldu þegar langafi minn, Kristján Linnet, kaupir hann úr búi franska barónsins, Charles Gauldrée-Boilleau, sem var vel menntaður heimsborgari. Hann kom til Íslands árið 1898 með mikil áform. Charles var oft kallaður baróninn á Hvítárvöllum þar sem hann bjó og var með búskap en seinna bjó hann á Barónsstíg, sem er nefndur eftir honum, en Charles var með með stórt fjós við Barónsstíg og var forgöngumaður um búskap hér á landi. Faðir Charles var franskur og hafði verið sendiherra Frakka í Líma í Perú. Charles var mikill málamaður, talaði sjö tungumál og lærði einnig íslensku eftir að hann kom hingað til lands á afar skömmum tíma. Hann lék á selló og hélt tónleika í Reykjavík en endaði ævina með að stytta sér aldur, slyppur og snauður. Þórarinn Eldjárn skrifaði um hann bókina Baróninn sem kom út árið 2004. Langafi hélt víst mikið upp á þennan stól. Hann sat oft í honum og þetta var stóllinn hans. Stóllinn hefur passað honum vel, langafi var ekki hávaxinn maður og stóllinn er lágur en með háu baki sem gerir hann þægilegan. Afi minn, Henrik, erfði stólinn eftir langafa og hann gaf föðursystur minni, Svanhildi, hann en hún giftist til Grikklands og gaf þá pabba og nafna langafa stólinn.“

Hvenær fékkstu þennan stól?

„Stólinn fékk ég að gjöf frá foreldrum mínum. Pabbi beið eftir réttu tilefni til að gefa mér stólinn og það kom þegar ég útskrifaðist úr framhaldsnámi í verkfræði frá DTU-háskólanum í Danmörku en þá var ég búinn með 19 ár í skólagöngu,“ segir hann og hlær. Allt var sett í gang til að gera hann upp. Mér þótti skemmtilegt að fá þennan grip, eða ættargrip, sem útskriftargjöf og það vefur söguna áfram.

Stóllinn var frekar illa farinn og það þurfti að …